Wijkverpleging vanuit de woonlocaties

“De toekomst van de zorg is dat mensen zo lang mogelijk thuis blijven wonen en dat we anders kijken naar de zorg en ondersteuning die ze krijgen. Daar werken we bij Pleyade ook aan met de thuiszorg. We stimuleren mensen zoveel mogelijk zelfstandig te blijven, daarmee vergroten we hun zelfredzaamheid. Al dan niet met hulp van hun sociale netwerk”, vertelt Nancy.

“De wijkverpleegkundige doet de coördinatie van de zorg in de wijk. Die bepaalt wat de zorgvraag is en indiceert wat nodig is. Het is belangrijk dat we zelf bij cliënten langsgaan.

Zo krijgen we inzicht in wat de cliënt nog zelf kan, waar hij hulp bij nodig heeft en op welke manier die hulp het beste geboden kan worden”, vertelt Mohammad.

Hij volgde in 2024 de indiceer–scholing om te kunnen werken als wijkverpleegkundige. Hierin leert de hbo-verpleegkundige hoe zorg te indiceren bij cliënten. “We moeten heel goed beargumenteren welke zorg wenselijk is en wat mensen zelf kunnen. Het aantal ouderen neemt toe maar de plekken in de verpleeghuizen niet”, zegt hij. 

“Uiteindelijk werken nu twaalf zorgmedewerkers zowel op Eimersstate als in de buurt. We verwachten dat in de toekomst steeds meer zorgvragen thuis verzorgd zullen worden. Daarbij kan technologie een ondersteuning zijn”, zegt Silvia. “Aan nieuwe collega’s vragen we altijd of zij ook mee willen lopen in de thuiszorg. 

Zo krijgen ze een beter beeld van het reilen en zeilen. Hopelijk maken zij dan de keuze, mede door het enthousiasme van het bestaande team, om ook in de buurt te gaan werken. De afwisseling van zowel intramuraal als extramuraal maakt het werk namelijk heel leuk en divers.” 

Op de woonlocaties in Arnhem-Zuid werken de wijkverpleegkundigen intensief samen in de ‘Samen in de wijk’-groep. Daarin zitten alle thuiszorgorganisaties uit de regio. Wanneer er een zorgvraag vanuit een ziekenhuis, huisarts of bewoner uit de wijk komt, pakt één van de wijkverpleegkundigen uit deze ‘Samen in de wijk’-groep die op. Dat kan Mohammad zijn, die dan namens Pleyade het zorgtraject instapt.

“Wanneer iemand aangemeld is en mijn team er ruimte voor heeft, ga ik aan de gang. Binnen vijf dagen ga ik langs bij de cliënt om te beoordelen welke zorg nodig is. Binnen twee weken ligt er dan een zorgplan. Er zijn verschillende geldstromen mogelijk om die zorg aan te vragen, dat ligt aan de zwaarte van de zorg en hoe lang het nodig is”, vertelt hij.

Op Binnenrijk is Willy de eerste wijkverpleegkundige die de opleiding afrondt. Een collega heeft de opleiding ook afgerond en start nu met de post-hbo-opleiding. Daarmee zijn er straks twee wijkverpleegkundigen op Binnenrijk die mogen indiceren in de wijk. Op andere locaties in de Liemers zijn ook verpleegkundigen gestart met de opleiding, maar zijn nog geen concrete plannen voor in de wijk.  

De situatie is bij Binnenrijk net wat anders dan in Arnhem. Hier wonen namelijk zowel bewoners die zorg krijgen van Pleyade, als ouderen die zelfstandig huren. 

Die laatste groep is nog zelfstandig en had tot voor dit jaar nog van verschillende zorgorganisaties thuiszorg.  

“Dat is veranderd per januari 2025. We hebben nu de aanbesteding voor de zorg in de wijk gekregen”, vertelt Nancy. “We kunnen dus ook aan de mensen die zelfstandig wonen, zorg verlenen. Vaak was het al zo dat de zorgmedewerkers eventjes langsging bij die mensen als er een korte vraag was maar voor de gehele zorgvraag kwam er dan een andere organisatie. Ook konden ze wel gebruikmaken van de warme maaltijden en meedoen met activiteiten. Dat was verwarrend en niet efficiënt.” 

“De veranderingen in de zorg zijn voor cliënten in de buurt nog lastig. Mensen hebben natuurlijk recht op zorg. Ze vinden het alleen wel lastig wanneer die zorg afgeschaald wordt als het niet meer nodig is. Vaak hebben deze mensen een beperkt sociaal netwerk en voelen ze zich eenzaam. Als er een verpleegkundige of verzorgende langs komt, dan is dan heel fijn voor mensen. Dat geeft hun routine en structuur. En ze hebben iemand om even mee te praten”, vertelt Mohammad. 

“Ik probeer nu steeds vaker aan te geven dat we lange wachtlijsten hebben en dat sommige mensen de zorg net wat harder nodig hebben.  snappen mensen het vaak wel dat we afbouwen, maar het blijft uitdagend.” 

De inzet van technologie is ook een optie, volgens de wijkverpleegkundigen en teamhoofden. “Het kan al een simpele aanpassing zijn door te bellen naar cliënten in plaats van langs gaan. Dan beeldbel je om ze te herinneren aan hun medicijnen, dat scheelt reistijd en mensen voelen zich toch gehoord”, zegt Willy.  

“Ik zie deze manier van werken in de buurt vanuit de woonlocaties echt als de toekomst. Het is ook een mooie kruisbestuiving: de zorg bij cliënten in de buurt is meer begeleidend en je komt echt bij mensen thuis. De afwisseling met de zorg op de woonlocatie is mooi”, vertelt Silvia.

Pleyade verwacht dat de ouderenzorg in de toekomst op deze manier 

geregeld gaat worden: dat men zoveel mogelijk zorg thuis ontvangt met ondersteuning van de buurt. 

Ze vertelt verder: “Het uiteindelijk idee is dat de locaties van Pleyade een meer centralere plek worden in de buurt. Zo kunnen buurtbewoners deelnemen aan activiteiten of komen eten in het restaurant.”