Verbouwing woonlocatie Binnenrijk

“Sommige bewoners, waaronder mevrouw van den Bos, maar vooral familieleden die voor een inschrijving kwamen kijken, gaven aan dat het jammer was dat bewoners geen eigen sanitair hebben. Ze deelden twee badkamers en wc’s, maar in de praktijk gebruikten vaak vijf mensen één badkamer, omdat de tweede in een wat donkere gang lag”, vertelt Nancy.

“Het is een heel proces, want we zijn vier jaar geleden al begonnen met de plannen. Dan moet er een ontwerp komen van een architect, we hebben met het team de vloeren uitgezocht, badkamers bekeken en, heel essentieel: we wilden een passende plek waar de bewoners tijdelijk konden wonen. Voor mensen met dementie is verandering spannend, dus daar moesten we goed over nadenken.”

In Elst stond een woonlocatie van Pleyade leeg: Tertzio. Een mooie plek om de bewoners tijdelijk onderdak te bieden. De bewoners van Binnenrijk zijn voor vier maanden naar Tertzio verhuisd, maar niet voordat het gebouw een flinke opknapbeurt kreeg. “Het stond al een tijdje leeg, dus we hebben daar wel het een en ander moeten verven en opknappen voordat de verhuizing plaatsvond. Iedereen van het team heeft meegewerkt, dat was heel mooi om te merken”, vertelt Christel.

Om de verhuizing en verbouwing zo soepel mogelijk te laten verlopen, hielden Nancy en Karlijn met hun team eerst informatieavonden met familie en naasten. “De aannemer, architect, psycholoog en arts hebben verteld wat het project inhield en wat voor effect het op de bewoners kan hebben. Er was ruimte voor vragen en de families waren nauw betrokken bij de verhuizing. Dat was heel fijn”, vertelt Nancy.

“Een verhuizing is sowieso al veel om te verwerken, maar helemaal voor bewoners met dementie. Daarom hebben we het zo zacht mogelijk laten verlopen voor hen. Voor de verhuizing hebben we foto’s gemaakt van alle kamers en alle herkenbare items die in de kamer van een bewoners stonden. We hebben de kamers op Tertzio zoveel mogelijk op dezelfde manier ingericht. Ook de medewerkers ging mee naar Elst. De woonlocatie was natuurlijk vreemd, maar voor mensen met dementie is herkenning van persoonlijke spullen heel belangrijk. Daarom hebben we daar zo goed op gelet.”

“Het was ingrijpend, want er liepen verschillende partijen rond die allemaal een deel van de verbouwing deden. Op de eerste verdieping wonen ook mensen en die hebben heel goed gereageerd op de verbouwing beneden. De tolerantie van de andere bewoners was heel groot”, vertelt Karlijn. “Een mooi gevolg van de aanleg van sanitair, is dat de indeling van de benedenverdieping ook anders is. Iedereen heeft nu een eigen voordeur met een nisje ervoor. Daar hangt het kamernummer en een foto van de bewoner, zodat het herkenbaar is wie er woont.

Ook zijn de gangen in één neutrale kleur geschilderd en heeft de huiskamer een andere uitstraling gekregen. Voor mevrouw van den Bos is het slot op de deur, dat nieuw is, van groot belang: “Ik vind het heel fijn dat mijn deur nu op slot kan, je kent anderen toch niet zo. Fijn dat er niet zomaar iemand binnen kan komen”, zegt ze.

Ook Karlijn en Nancy zijn blij met de nieuwe situatie op Binnenrijk: “Het was meer dan de moeite waard. We zijn heel trots op iedereen. De naasten medewerkers, vrijwilligers; iedereen dacht mee. Ook de bewoners hebben het goed gedaan. Ondanks dat de verhuizing goed is verlopen was het ook ingrijpend voor de bewoners. Maar we hebben er een zo fijn mogelijke dag van gemaakt waarop ze overgingen. Ze vonden die verhuizers reuze interessant, maar het is natuurlijk een grote verandering waar ze nog van bijkomen”, zegt Nancy.

“De reacties van de families zijn alleen maar heel lovend. We hebben dit echt met z’n allen gedaan. Dat is mooi om te merken, dat dat kan. Andere teamhoofden en teamhoofden van andere zorgorganisaties komen ook kijken bij Binnenrijk, om te zien hoe het is geworden en we hebben zelfs een openingsborrel gehouden begin dit jaar. We zijn intens tevreden.”